MONIKA WEISS STUDIO CONTACT | KONTAKT

e-mail: gniewna@monika-weiss.com

MONIKA WEISS BIo [ENGLISH]

Monika Weiss is a New York based Polish-American visual artist and sound composer working in time-based media of music/sound, film/video, installation, and live performance. A significant part of her oeuvre are works on paper. Weiss was trained as a classical pianist at the Warsaw School of Music before studying at the Warsaw Academy of Fine Arts. Residency at the Experimental Intermedia Foundation in the early 2000s inspired her relocation to New York City. Since 2023 she has been part of The Smithsonian Institution Archives of American Art.

Weiss’ work has been presented in more than 100 exhibitions around the world. In 2024, her Metamorphosis (Przemiana) was acquired into the permanent collection of the Centre of Polish Sculpture in Orońsko. The same year, a sister project, Metamorphosis (Sound Sculpture), was commissioned by the Laumeier Sculpture Park. Solo museum exhibitions include those at the Museum of Memory & Human Rights, Santiago, Chile; Patricia & Phillip Frost Art Museum, Miami; and the Centre of Contemporary Art Ujazdowski Castle, Warsaw, Poland. In 2004 Weiss’ work was shown in a two-person exhibition with American artist Carolee Schneemann at Remy Toledo Gallery, New York. In 2022, she was part of a historical survey of Polish women artists at A.I.R. Gallery, New York, co-organized with lokal_30 Gallery, Warsaw. In 2016, her work was included in a survey of contemporary video art at the Stavros Niarchos Foundation, Athens. Currently a member of HyphenHub, a New York based and global network of artists and curators organization, she frequently exhibits with the Streaming Museum.

Recipient of numerous awards, she was awarded the 2023 New York State Council on the Arts and the 2009 New York Foundation for the Arts interdisciplinary art fellowships. Weiss’ work has been reviewed by The New York Times, ARTnews, Art in America, Art Nexus, Arte Al Dia, Sculpture Magazine, Prague Post, Obieg, and numerous others. Books on her work include a chapter in Guy Brett’s The Crossing of Innumerable Paths: Essays on Art (London: Ridinghouse, 2019) and a bi-lingual monograph, Monika Weiss. Nirbhaya (Centre of Polish Sculpture in Orońsko, 2021). Known primarily as an interdisciplinary artist, Weiss has also historically made music records, most recently in 2022 Monika Weiss-Metamorphosis/Nirbhaya was released by Infrequent Seams. Since 2011 the artist holds a professorship at Washington University in St Louis. Her studio is located in Brooklyn, New York.

MONIKA WEISS bio [POLISH]

Monika Weiss jest nowojorską polsko-amerykańską artystką wizualną i kompozytorką dźwięku, pracującą w mediach opartych na czasie, takich jak muzyka/dźwięk, film/wideo, instalacje i performance. Znaczna część jej twórczości to prace na papierze. Weiss kształciła się na pianistkę klasyczną w Szkole Muzycznej w Warszawie, zanim rozpoczęła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Rezydencja w Experimental Intermedia Foundation na początku XXI wieku zainspirowała ją do przeprowadzenia pracowni do Nowego Jorku. Od 2023 roku jej sztuka jest częścią The Smithsonian Institution Archives of American Art.

Prace Weiss były prezentowane na ponad 100 wystawach na całym świecie. W 2024 roku jej Metamorphosis (Przemiana) została włączona do kolekcji stałej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. W tym samym roku projekt siostrzany Metamorphosis (Sound Sculpture) został zainstalowany w Laumeier Sculpture Park. Wystawy indywidualne obejmują Muzeum Pamięci i Praw Człowieka w Santiago, Chile; Patricia & Phillip Frost Art Museum w Miami; i Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. W 2004 roku prace Moniki Weiss zostały zaprezentowane na dwu-osobowej wystawie z amerykańską artystką Carolee Schneemann w Remy Toledo Gallery w Nowym Jorku. W 2022 roku brała udział w historycznym przeglądzie polskich artystek w A.I.R. Gallery w Nowym Jorku, zorganizowanym we współpracy z galerią lokal_30 w Warszawie. W 2016 roku jej praca została pokazana w przeglądzie współczesnej sztuki wideo w Stavros Niarchos Foundation w Atenach. Obecnie jest członkinią HyphenHub, nowojorskiej i międzynarodowej organizacji artystów i kuratorów, a także często wystawia w spółpracy ze Streaming Museum.

Jest laureatką wielu nagród, włączając New York State Council on the Arts w 2023 roku i New York Foundation for the Arts w 2009 roku. Prace Weiss zostały zrecenzowane przez The New York Times, ARTnews, Art in America, Art Nexus, Arte Al Dia, Sculpture Magazine, Prague Post, Obieg, i wiele innych. Wydawnictwa o jej twórczości obejmują rozdział w książce Guy Brett-a The Crossing of Innumerable Paths: Essays on Art (London: Ridinghouse, 2019) oraz dwujęzyczną monografię Monika Weiss. Nirbhaya (Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2021). Znana przede wszystkim jako artystka interdyscyplinarna, Weiss tworzy również nagrania muzyczne. W 2022 roku Monika Weiss-Metamorphosis/Nirbhaya nagranie zostało wydane przez Infrequent Seams. W 2011 roku artystka otrzymała tytuł profesora na Washington University in St. Louis. Jej studio znajduje się na Brooklynie w Nowym Jorku.

EXCERPTS FROM RECENT TEXTS ABOUT THE ARTIST

“For Weiss, drawing embodies and expresses the passage of time, repetition, suggestion, and repercussion; while also celebrating the facture of media (the possibilities that physical materials allow). In this way, the artist’s practice has its basis in traditional methods, where drawing ‘gives credibility to all other media imposed.’ Unlike other elements of her work — digital images, words, music and sound — drawing, through asserting its authority, implies permanence, but this too can dissipate and become a vestige where the mark becomes a trace. Weiss’ drawing oscillates between proposal and presence, the allusive and the tangible where it competes (not in a precocious way) to establish its unassailable position in the consciousness mediated by the artist.” - Mark McDonald, “Drawing Consciousness: Monika Weiss”, in Monika Weiss. Nirbhaya, Centre of Polish Sculpture in Orońsko, 2021

[to read full essay by Mark McDonald, in English and Polish, click here ]

“W sztuce Weiss rysunek ucieleśnia upływ czasu, powtarzalność, sugestię, a jednocześnie proces rysowania to celebracja techniki jako takiej, odkrywanie fizycznych możliwości użytych materiałów. W tym sensie praktyka artystki opiera się na metodach tradycyjnych, w których rysunek „potwierdza wiarygodność wszystkich użytych mediów”. W odróżnieniu od innych elementów składających się na jej prace — obrazów cyfrowych, słów, muzyki i dźwięku — rysunek jako integralna część jej twórczości, sugeruje pewnego rodzaju trwałość czy też trwanie, a jednocześnie —  zanikając, staje się pozostałością, śladem wykonanego znaku. Rysunek u Weiss oscyluje między sugestią a obecnością, aluzją i namacalnością, jakby starał się ugruntować (choć nie na siłę) swą niekwestionowaną pozycję w zapośredniczonym przez artystkę przepływie świadomości.” - Mark McDonald, “Rysunki aktywujące świadomość: Monika Weiss”, w Monika Weiss. Nirbhaya, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2021 [by przeczytać cały tekstMarka McDonalda, po angielsku i po polsku, kliknij tutaj ]

“Monika Weiss’s works have long solicited our attention to historical events: forgotten, remembered, not yet mourned, or immemorial, so that we experience their condition affectively through a musically choreographed image of time: time is both her frame and a medium.” - Griselda Pollock, “The Fidelity of Memory in an Endless Lament”, in Monika Weiss. Nirbhaya, Centre of Polish Sculpture in Orońsko, 2021 [to read full essay by Griselda Pollock, in English and Polish, click here ]

“Prace Moniki Weiss, filmy i performance, już od lat kierują nas ku wydarzeniom historycznym: tym zapomnianym i tym pamiętanym, lecz nie opłakanym, odwiecznym, byśmy mogli doświadczyć ich osobiście dzięki muzycznie wychoreografowanemu obrazowi czasu: bowiem czas jest tu ramą a zarazem medium dzieła.” - Griselda Pollock, “Wierność pamięci jako nieustający lament”, w Monika Weiss. Nirbhaya, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2021, w tłumaczeniu Izabeli Suchan

[by przeczytać cały tekst Griseldy Pollock, po angielsku i po polsku, kliknij tutaj]